یکی از مسیرهای بازسازی علم مدرن به پرسش کشیدن بنیان های دانشی، واسازی و سپس بازسازی مجدد آن بر اساس مبانی و پارادایم اندیشه‌ای خویش است؛ چراکه علم مدرن وجوه مختلف زندگی انسان ایرانی را مملو کرده است. حال پرسش این مقاله آن است که اگر سیاستگذاری به مثابه یک نظام دانش و مبتنی بر پرسشهای بنیادین‌اش که یکی از آنها مسئله سیاستگذارانه است بازخوانی شود، مسئله چه ویژگیهایی خواهد داشت؟ این مقاله از نظریه جهانهای اجتماعی و بنیاد آن که نظریه سه جهان معرفتی پارسانیا است -به عنوان ظرفیتی ایجاد شده مبتنی بر حکمت صدرایی- برای پاسخ به این مسئله بهره جسته است. مقاله به روش عقلی-تحلیلی و در گفتگو با برخی اندیشمندان که به این موضوع پرداخته‌اند، تلاش کرده است ویژگی های مسئله سیاستگذارانه را از منظر مذکور تشریح کند؛ نتیجه این تحلیل آن است که ویژگیهای یک مسئله سیاستگذارانه عبارتند از: عمومیت، موقعیتمندی، هنجارمندی، غایتمندی، کنترل ناپذیری و واقعیتمندی.
)