1
دانشجوی دکتری فلسفۀ غرب معاصر، دانشگاه شهید بهشتی
2
استادیار گروه فلسفه و کلام دانشگاه امام صادق(علیه السلام)
چکیده
دربارة مسئلۀ «عاملیت- ساختار»، سه دیدگاه کلی وجود دارد: برخی جانب عاملیت را گرفته‌اند؛ برخی جانب ساختار را؛ و برخی دیگر سعی کرده‌اند نظریاتی میانی ارائه کنند. نظریۀ «اصالت جامعه»، که از سوی برخی متفکران مسلمان ارائه شده، راه‌کاری است میانی برای جمع میان عاملیت و ساختار. این نظریه دارای دو صورت‌بندی است. صورت‌بندی اولیۀ آن توسط علّامه طباطبائی و شهید مطهّری مطرح شده است که در تأیید مدعای خود، صرفاً به برخی شواهد قرآنی و تجربی استناد می‌کنند. اما صورت‌بندی جدید آن، که توسط دکتر پارسانیا ارائه شده و با نام «اصالت فرهنگ» شهرت یافته است، برای دفاع از آموزۀ «اصالت جامعه»، به دلیلی پیشینی و فلسفی متمسک می‌شود. استدلال دکتر پارسانیا به طور خاص، مبتنی بر دو آموزۀ حکمت صدرایی است: اصل «اتحاد علم، عالم و معلوم»، اصل «سِعی بودن کلی». مقالۀ حاضر پس از تقریر صورت‌بندی اولیه و صورت‌بندی جدید نظریۀ «اصالت جامعه»، صورت‌بندی جدید آن را نقد می‌کند و نشان می‌دهد که این نظریه از تبیین ویژگی‌های اصلی فرهنگ ناتوان است.
سیدی فرد, سید علی, فرقانی, محمد کاظم. (1394). نقد نظریۀ «اصالت فرهنگ بر اساس آموزه‌های فلسفی حکمت متعالیه». دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی, 2(2), 33-48.
MLA
سید علی سیدی فرد; محمد کاظم فرقانی. "نقد نظریۀ «اصالت فرهنگ بر اساس آموزه‌های فلسفی حکمت متعالیه»". دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی, 2, 2, 1394, 33-48.
HARVARD
سیدی فرد, سید علی, فرقانی, محمد کاظم. (1394). 'نقد نظریۀ «اصالت فرهنگ بر اساس آموزه‌های فلسفی حکمت متعالیه»', دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی, 2(2), pp. 33-48.
VANCOUVER
سیدی فرد, سید علی, فرقانی, محمد کاظم. نقد نظریۀ «اصالت فرهنگ بر اساس آموزه‌های فلسفی حکمت متعالیه». دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی, 1394; 2(2): 33-48.
)