1
دانشجوی دکتری فلسفۀ غرب معاصر، دانشگاه شهید بهشتی
2
استادیار گروه فلسفه و کلام دانشگاه امام صادق(علیه السلام)
چکیده
دربارة مسئلۀ «عاملیت- ساختار»، سه دیدگاه کلی وجود دارد: برخی جانب عاملیت را گرفته‌اند؛ برخی جانب ساختار را؛ و برخی دیگر سعی کرده‌اند نظریاتی میانی ارائه کنند. نظریۀ «اصالت جامعه»، که از سوی برخی متفکران مسلمان ارائه شده، راه‌کاری است میانی برای جمع میان عاملیت و ساختار. این نظریه دارای دو صورت‌بندی است. صورت‌بندی اولیۀ آن توسط علّامه طباطبائی و شهید مطهّری مطرح شده است که در تأیید مدعای خود، صرفاً به برخی شواهد قرآنی و تجربی استناد می‌کنند. اما صورت‌بندی جدید آن، که توسط دکتر پارسانیا ارائه شده و با نام «اصالت فرهنگ» شهرت یافته است، برای دفاع از آموزۀ «اصالت جامعه»، به دلیلی پیشینی و فلسفی متمسک می‌شود. استدلال دکتر پارسانیا به طور خاص، مبتنی بر دو آموزۀ حکمت صدرایی است: اصل «اتحاد علم، عالم و معلوم»، اصل «سِعی بودن کلی». مقالۀ حاضر پس از تقریر صورت‌بندی اولیه و صورت‌بندی جدید نظریۀ «اصالت جامعه»، صورت‌بندی جدید آن را نقد می‌کند و نشان می‌دهد که این نظریه از تبیین ویژگی‌های اصلی فرهنگ ناتوان است.
سیدی فرد, سید علی, & فرقانی, محمد کاظم. (1394). نقد نظریۀ «اصالت فرهنگ بر اساس آموزه‌های فلسفی حکمت متعالیه». دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی, 2(2), 33-48.
MLA
سید علی سیدی فرد; محمد کاظم فرقانی. "نقد نظریۀ «اصالت فرهنگ بر اساس آموزه‌های فلسفی حکمت متعالیه»". دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی, 2, 2, 1394, 33-48.
HARVARD
سیدی فرد, سید علی, فرقانی, محمد کاظم. (1394). 'نقد نظریۀ «اصالت فرهنگ بر اساس آموزه‌های فلسفی حکمت متعالیه»', دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی, 2(2), pp. 33-48.
VANCOUVER
سیدی فرد, سید علی, فرقانی, محمد کاظم. نقد نظریۀ «اصالت فرهنگ بر اساس آموزه‌های فلسفی حکمت متعالیه». دوفصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی, 1394; 2(2): 33-48.
)