درآمدی بر سیاست‌گذاری درمتن و محتوای حکمت محور آموزش عمومی هنر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

حوزه علمیه قم

چکیده

.علی‌رغم وجود دیدگاه‌های دینی و حکمی مثبت درباره‌ی زیبایی و هنر و همچنین قبول جایگاه عالی و کارکردهای مفید آن، باید گفت امروزه هنر و آموزش آن علی‌الخصوص آموزش عمومی هنر در کشور ما به یک چالش فرهنگی، آموزشی و تربیتی متفاوت با گذشته تبدیل شده است. مساله‌ی آموزش هنر در آموزش و پرورش رسمی و عمومی کشور را می‌توان در عرصه‌ها و سطوح مختلف راهبردی، مدیریتی، منابع انسانی، تحقیق و توسعه و محتوای آموزشی مطالعه کرد که در اینجا فقط عرصه‌ی تدوین محتوا و متن آموزشی و تربیت عمومی هنر در سازمان تعلیم و تربیت کشور پی گرفته می‌شود. در این راستا کاستی‌ها به واسطه‌ی روش استقرایی شناسایی شده و سپس راهکارهایی نیز برای تحقق محتوای مطلوب و مدون در نظام شایسته‌ی آموزش هنری مبتنی بر حکمت اسلامی و تراث آموزش سنتی هنر در این سازمان پیشنهاد می‌شود. تحقیق حاضر که با شیوه‌ی توصیفی ـ تحلیلی و نیز تجویزی در منابع کتابخانه‌ای و اسنادی صورت گرفته است، نشان می‌دهد که ضعف در انتخاب مبانی و نظریات و محتوای حکمت‌محور موجب ایجاد کاستی‌هایی در تحقق آموزش هنر شایسته و بایسته‌ی جمهوری اسلامی ایران و رسالت تمدن سازی انقلاب اسلامی در حیطه‌ی متن و محتوای آموزشی شده است.

کلیدواژه‌ها


آژند، یعقوب(1385)، مکتب نگارگری اصفهان، تهران: فرهنگستان هنر.
ابن عربی، محیی­الدین(1420ق)، الفتوحات المکیه، به تحقیق احمد شمس الدین، ج6، بیروت: دارالکتب العلمیه.
اعوانی، غلامرضا(۱۳۷۵)، حکمت و هنر معنوی، تهران: گروسی.
البستانی، پطرس(1997م)، محیط المحیط، بیروت: مکتبة لبنان.
الوانی، مهدی و فتاح شریف زاده(1387)، فرآیند خط مشی­ گذاری عمومی، تهران: دانشگاه علامه طباطبائی(ره).
براهیمی، منصور(1384)، آموزش هنر و درونی­سازی ارزشها(مجموعه مقالات)، تهران: فرهنگستان هنر.
بورکهارت، تیتوس(1372)، مدخلی بر اصول و روش هنر دینی(مجموعه مقالات)، ترجمه‌ جلال ستاری، ج اول، تهران: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
پازوکی، شهرام(1384)، حکمت و هنر و زیبایی در اسلام، تهران: فرهنگستان هنر.
پاکباز، رویین(1385)، نقاشی ایران از دیرباز تا امروز، تهران: زرین و سیمین.
حایری یزدی، آسیه، ملکی،عباس(1396)، «و باز هم سیاست­گذاری عمومی»، مطالعات راهبردی سیاست­گذاری عمومی، دوره 7، ص11ـ20.
حجت، عیسی(1380)، پایان نامه‌ سنت و بدعت در آموزش معماری، تهران: دانشگاه تهران.
حسینی، سید ابوالقاسم(1395)، تفاوت نگاه تمدن­ساز و غیرتمدنی به هنر؛ هنر، مادر فرهنگ و تمدن، تهران: خبرگزاری مهر.
دورینگ، ژان(1378)، «آواز روح و وجه پنهان موسیقی»، ترجمه­ ساسان فاطمی، نامه فرهنگستان علوم، شمار‌ه­ی 14و 15،ص 141-185.
ریخته‏گران، محمّدرضا(1382)، پدیدارشناسی هنر مدرنیته، تهران: ساقی.
رید، هربرت ادوارد(1374)، معنی هنر، ترجمه­ نجف دریابندری، تهران: علمی و فرهنگی.
شریف­زاده، سیدعبدالمجید(1378)، «روش­های سنتی در آموزش هنر»، کتاب ماه هنر، شماره 13 و 14، ص15ـ17.
شورای تخصصی حوزوی شورای عالی انقلاب فرهنگی(1394)، اسناد پشتوانه­ علمی سند حاکمیتی هنر، قم: شورای تخصصی حوزوی.
شورای عالی آموزش و پرورش(1390)، مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تـربیت رسمـی و عمومـی جمهـوری اسلامـی ایـران، تهران: وزارت آموزش و پرورش.
شورای عالی آموزش و پرورش(1397)،مصوب 952،تهران: وزارت آموزش و پرورش.
قرشی، سید علی اکبر(1352)، قاموس قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
کریمی، عبدالعظیم(1376)، حکمتهای گمشده در تربیت، ج 1، تهران: تربیت.
گنون،رنه(1365)، سیطره­ کمیت و علائم آخرالزمان، ترجمه­ علی محمد کاردان، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى(بی‌تا)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)، قم: کتاب‌خانه‌ دیجیتال نور.
مریدی، محمد رضا(1393)، آموزش همگانی هنر در ایران، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
مطهری، مرتضی،(بی‌تا)، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج2، تهران: صدرا، کتاب‌خانه‌ دیجیتال.
ملاصدرای شیرازی،صدرالدین محمد (1981م)، الاسفار الاربعه، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
موسوی گیلانی، سیّدرضی(1390)، درآمدی بر روش‏شناسی هنر اسلامی، قم: ادیان و مذاهب.
مهرشاد، احمد(1389)،«بحثی پیرامون گستره­ مفهومی نظریه‌های انقلاب و چرخش‌های تئوریک آن‌ها»، سوره،شماره­ 48-49، ص 118ـ120.
هاسپرس، جان، اسکراتن، راجر(1379)، فلسفه­ هنر و زیبایی­شناسی، ترجمه­ی یعقوب آژند، تهران: دانشگاه تهران.
هیأت وزیران،(1379)، قانون بودجه مصوب 26/4/1379؛ بند «ت» ماده 1 از آیین‌نامه اجرایی بند «م» تبصره 13 ،تهران: جمهوری اسلامی ایران.
Dror Yehezkel (2006), Training for policy makers, The oxford handbook of public policy, New York: Oxford University Press Inc.